Obecny kościół wybudowany w latach: 1842-1848 dla unitów, z fundacji ordynacji zamojskiej, restaurowany w listopadzie 1870 r., w r. 1874 zamieniony na cerkiew prawosławną. W posiadaniu prawosławnych do r. 1918, rekoncyliowany, 28 VII 1918 r., przez ks. Andrzeja Wadowskiego ze Szczebrzeszyna. 25 VII 1944 r. spłonął od uderzenia pocisku armatniego. Odbudowany w latach: 1944-1948, a 16 V 1948 r. konsekrowany przez bpa. Lubelskiego Stefana Wyszyńskiego (pw. św. Andrzeja Boboli). Renowacja dachu nastąpiła w latach 1948-1957.
Kościół murowany z kamienia, jednonawowy (po ostatniej odbudowie nieco zmienił wygląd: dodano jeszcze zakrystię, zlikwidowano dwie wieże, zmieniono dach, chór i wejście). W nawie sklepienie płaskie, w prezbiterium kolebkowe.
Kościół został wyposażony w marmurowy ołtarz główny, wykonany przez kamieniarzy z Kielc w r. 1945. W ołtarzu tym obrazy: 1. Matki Bożej (powojenny, miało to być odtworzenie dawnego obrazu MB Kosobudzkiej), 2. św. Andrzeja Boboli (powojenny). Po prawej stronie znajduje się drewniany ołtarz boczny. W nawie stoją ławki wykonane przez miejscowych stolarzy, chrzcielnica dębowa z r. 1948.
Dzwonnica drewniana.
